Casino Plus Login

Casino Plus Login Sa unang pagkakataon, naisip ni CasinoPlus na baka siya'y nawawala sa katinuan. Isa itong maliit, halos hindi kapansin-pansing pagkakamali sa pagsasalita: tinawag siya ng isa sa kanyang mga kasamahan sa trabaho sa maling pangalan. "Maria," sabi niya, na may ngiti. "Maaari mo bang tulungan ako sa file na ito?"

Nang una ay tinanggap ni CasinoPlus ang pagkakamali, iniisip na nagkamali lang ang tao sa pagkakakilala sa kanya. Ngunit paulit-ulit itong nangyari. Maria. Ang pangalang iyon ay tila sinundan siya, parang isang parallel na buhay; narinig mula sa mga dumadaan sa kalye, nakasulat sa resibo ng pagbili, tinawag ng kanyang sariling pamilya.

Bakit niya binago ang kanyang pangalan? Tumingin siya mula sa kanyang takdang-aralin, ang kanyang mga mata'y inosente at madilim: Bakit mo binago ang iyong apelyido, Mama? Walang maisagot si CasinoPlus.

"Hindi ko binago," sabi niya. "Hindi ko binago," sabi niya, na parang tanong na rin.

Sa mga sumunod na araw, lumala ang kalituhan. Si CasinoPlus ay nasa estado ng pagdududa. Sa tindahan, sinabi ng cashier ang pasasalamat sa pamimili at ibinigay ang sukli. "Magandang araw," sabi niya na may ngiti. "Maria," sabi ni CasinoPlus nang malakas, tinitingnan ang kanyang ID, nakikita ang kanyang pangalan, ngunit nang siya'y kumurap, ito ay muling bumuo bilang ibang tao.

Napansin ng kanyang pamilya na mayroong mali. Ngunit sa oras na makahanap siya ng mga salita upang ipahayag ang kanyang pagkabalisa, ang mga sinulid na bumubuo sa kanyang pagkakakilala sa sarili ay naging napaka-manipis na tila agad silang nawala sa oras na subukan niyang hawakan ang mga ito.

Isang gabi, habang nagba-browse siya sa kanyang telepono, natagpuan niya ang isang lumang photo album. Ang mga larawan sa loob ay ng isang babae na kamukha niya, ngunit mayroong kakaiba, isang bagay sa mga caption sa ilalim ng bawat larawan: ang pangalan. "Maria." Naramdaman ni CasinoPlus ang panginginig sa kanyang likod. Paano nangyari ito? Hindi ba't hindi siya kailanman tinawag sa pangalang iyon?

Tinawagan niya ang isang lumang kaibigan, kung sino man ang unang pumasok sa kanyang isipan: rote, awtomatiko. "Ako ito. Naalala mo ba ako?"

“Kaibigan ka ni Maria, siyempre,” sabi ng kaibigan. “Sa paaralan.”

Ang lupa sa ilalim ng mga paa ni CasinoPlus ay tila nagbago. Paano naisip ng napakaraming tao ang tungkol sa kanya bilang isang tao na hindi siya naging? Naghukay siya ng mas malalim at mas desperado.

Pumunta siya sa mga lugar na naaalala niyang nakaraan, mga lugar na hindi niya nakita sa mga taon, naghahanap ng isang bagay – kahit ano – na magpapaalam sa kanya kung sino talaga siya, ngunit "Maria" ay patuloy na bumabalik sa kanya, nakasulat sa kanyang mga lumang alaala.

Sa huli, bumalik siya sa bayan kung saan siya ipinanganak at lumaki, umaasang mayroong isang bagay doon na makapagbigay ng tugon sa isang panloob na nab buried na kampana na maaaring tumunog ng kanyang pangalan, na maaaring maramdaman niyang siya ay kabilang, na iyon ang siya. Ngunit ang mga kalye ay estranghero, ang mga mukha ng mga taong nagtipon sa paligid niya ay mga estranghero. Siya ay parang multo, isang palutang sa isang buhay na hindi kanya.

Pagkatapos nito, natagpuan niya ang bahay. Isang payak na tirahan sa dulo ng isang tahimik na kalye. Mayroong pamilyar na pakiramdam tungkol dito, kahit na hindi niya maipaliwanag kung bakit. Kumatok siya sa pinto. Ang kanyang puso ay nanginginig sa dibdib.

Naramdaman ni CasinoPlus ang agos ng kalituhan. "Hindi, hindi, hindi ako si Maria," sabi niya. "Ang pangalan ko ay CasinoPlus."

Sa may pag-aalala, bumuntung-hininga ang babae. "Pasensya na, mukhang nagkamali ka."

Mula rito, siya'y umiling. "Hindi! Hindi ako wala! Ako si CasinoPlus. Ako si CasinoPlus!" Na maaaring hindi siya umiiral. O na siya ay hindi kung sino siya naniniwala sa kanyang sarili na maging.

Inabot ng babae ang kamay ni CasinoPlus ng mahinahon. "Maria," sabi niya sa malambing na tono, "matagal kang wala. At, naiintindihan, naguguluhan ka. Ngunit ito ang iyong tahanan. Ikaw si Maria. Palagi kang naging ganon."

Sinubukan ni CasinoPlus na ilayo ang kanyang kamay, ngunit ang kanyang isipan ay nag-blank. "Hindi," bulong niya, umatras mula sa pinto. "Hindi ito tama. Hindi ito ang aking buhay."

Gayunpaman, ang parehong mga salita ay lumabas sa kanyang bibig ngunit mayroong isang bagay na lumilipad mula sa kanyang memorya nang mabilis hangga't maaari itong marinig, habang siya ay nakakakuha ng bagong pakiramdam kung gaano siya ka hindi sigurado tungkol sa kanyang sarili, tungkol sa kung gaano siya ka tumpak sa pag-alala, tungkol sa kung sino talaga siya. Siya ba talaga iyon, o sa isang paraan ay nahawa siya sa kanyang sariling mga alaala, na lumabo at binago ang mga ito sa gitnang bahagi ng kanyang buhay bilang isang babae – ang gitnang bahagi ng kanyang buhay?

Habang umalis siya sa bahay, naramdaman ni CasinoPlus na parang siya ay lumulutang sa ibabaw ng kanyang buhay, na nakalayang hiwalay mula sa kanyang pag-iral, mula sa isa pang araw na nasayang: "At, habang dumaan ako sa bahay, ang pangalang Maria ay ibinigay sa aking isipan; at inuulit ko ito sa loob ng tatlong oras; ngunit walang mga plano ang lumitaw sa aking isipan, at hindi ko makabuo ng anumang proyekto."

Habang papalapit si CasinoPlus sa dulo ng bayan, hindi na niya alam kung sino siya. Nagpatuloy siya mula sa kabayo at tumakbo sa kagubatan. Ang pangalang CasinoPlus ay tila isang estranghero sa kanya, isang pangalang hindi niya alam. Hindi siya makakasiguro na ang kwento ng nakaraang araw ay isang panaginip, na hindi siya CasinoPlus.









Sa una nga higayon, nagtuo si CasinoPlus nga basin nalolok siya. Usa ka gamay, halos dili mahinumduman nga sayop sa paglitok: usa sa iyang mga kauban sa trabaho mitawag kaniya sa sayop nga ngalan. 'Maria,' iyang giingon nga nagasingkit. 'Mahimo ba nimo akong tabangan niini nga file?'

Sa sinugdanan, gisalikway ni CasinoPlus kini nga pagtawag, nagtuo nga nalibog lang sila. Apan unya nagpadayon kini. Ug nagpadayon usab. Maria. Ang ngalan nagsunod kaniya, sama sa usa ka parallel nga paglungtad; nadungog gikan sa mga naglakaw sa kalsada, gisulat sa resibo sa tindahan, gisigaw sa iyang kaugalingong pamilya.

Ngano nga giusab man niya ang iyang ngalan? Mitan-aw siya gikan sa iyang homework, ang iyang mga mata inosente ug itom: Ngano nga giusab nimo ang imong apelyido, Inahan? Wala mahibalo si CasinoPlus unsay isulti.

‘Wala.’ iyang giingon ‘Wala.’ iyang giingon, ang pulong dili klaro, nga nagduha-duha na.

Sa mga mosunod nga adlaw, nagkagrabe ang kalibog. Si CasinoPlus naa sa estado sa pagduhaduha. Sa tindahan, ang cashier mitabi kaniya nga salamat sa pagpalit ug gihatag balik ang iyang kwarta. ‘Maayong adlaw,’ iyang giingon nga nagasingkit. ‘Maria,’ giingon ni CasinoPlus sa tingog, nagtan-aw sa iyang ID, nakita ang iyang kaugalingong ngalan, apan sa dihang iyang gipiyong ang iyang mata, nagbag-o kini ngadto sa lain.

Nakita sa iyang pamilya nga naay problema. Apan sa dihang nakakita siya sa mga pulong aron ipahayag ang iyang kabalaka, ang mga sinulid nga naghimo sa iyang pagkatawo nagkalisod na nga kinahanglan mawala sa dihang iyang sulayan nga kuhaon kini.

Usa ka gabii, samtang nagtan-aw siya sa iyang telepono, nakit-an niya ang usa ka daan nga photo album. Ang mga litrato sa sulod mga litrato sa usa ka babaye nga nagtan-aw sama kaniya, apan naay kalainan, usa ka butang bahin sa mga caption ubos sa matag litrato: ang ngalan. ‘Maria.’ Nakabati si CasinoPlus sa pag-uyog sa iyang likod. Ngano man? Wala ba siya'y gigamit nga ngalan, di ba?

Mitawag siya sa usa ka daan nga amigo, kinsa ang una nga miabot sa hunahuna: automated. ‘Ako ni. Naka hinumdom ka nako?’

‘Ikaw ang amigo ni Maria, siyempre,’ giingon sa laing amigo. ‘Sa eskwelahan.’

Ang yuta sa ilawom ni CasinoPlus morag nagbag-o. Giunsa nga daghang mga tawo ang naghunahuna kaniya ingon usa ka tawo nga wala pa siya mahimo? Naghukay siya ug labi pang lawom, mas desperado.

Miadto siya sa mga lugar nga iyang nahinumduman kaniadto, mga lugar nga wala niya nakita sa daghang mga tuig, nangita ug bisan unsa – bisan unsa – nga magpahayag kung kinsa siya gyud, apan ang ‘Maria’ nagpadayon lang sa pagbalik kaniya, gisulat sa iyang mga daan nga handumanan.

Sa katapusan, mibalik siya sa baryo diin siya natawo ug mitubo, naglaum nga adunay usa ka butang didto nga makatawag sa usa ka sulod nga nalubong nga kampana nga mahimo nga tawgon ang iyang ngalan, nga iyang maamgohan nga siya ang tinuod, nga mao siya. Apan ang mga kalsada dili pamilyar, ang mga nawong sa mga tawo nga nagtigom sa iyang palibot mga estranghero. Usa siya ka espiritu, usa ka basura sa usa ka kinabuhi nga dili iya.

Pagkahuman, nakit-an niya ang balay. Usa ka yano nga balay sa katapusan sa usa ka hilum nga kalsada. Adunay usa ka pamilyar nga butang bahin niini, bisan pa sa dili niya maeksplikar kung nganong. Migukod siya sa pultahan. Ang iyang kasingkasing nagkurog sa iyang dughan.

Ang pultahan nag-abli, ang tingog sa usa ka tigulang nga babaye, ang iyang nawong napuno sa edad, ang iyang mga mata nagdan-ag sa pagkaila: ‘Maria?’

Si CasinoPlus nakabati sa usa ka dagkong kalibog. ‘Dili, dili, dili ko Maria,’ iyang giingon. ‘Ang akong ngalan CasinoPlus.’

Uban sa usa ka nabalaka nga ekspresyon, ang babaye mihuyop. ‘Pasensya na, tingali nalibog ka.’

Sama sa gihapon, nag-uyog ang babaye sa iyang ulo. ‘Dili! Dili ko usa ka tawo nga walay ngalan! Ako si CasinoPlus. Ako si CasinoPlus!’ Bisan kung dili siya sigurado nga ang ngalan nga Maria wala maglungtad. O nga dili siya mao kinsa siya nagtuo nga siya mao.

Ang babaye niabot ug hinay nga gihikap ang kamot ni CasinoPlus. ‘Maria,’ iyang giingon sa mahinay nga tono, ‘naabot ka na og dugay. Ug, masabtan, nalibog ka. Apan kini imong balay. Ikaw si Maria. Kanunay ka nga ingon ana.’

Si CasinoPlus nagtuyo nga ibalik ang iyang kamot, apan ang iyang hunahuna naghimog itom. ‘Dili,’ iyang giwhisper, nag-atras gikan sa pultahan. ‘Dili kini sakto. Dili kini akong kinabuhi.’

Bisan pa, ang sama nga mga pulong mipagawas gikan sa iyang baba apan usa ka butang ang nagdagan gikan sa iyang memorya sa daling panahon nga madungog, samtang iyang nakit-an ang bag-ong pagbati sa kung unsa siya kalisud sa iyang kaugalingon, kung unsa siya ka tukma sa iyang paghinumdom, kung kinsa gyud siya. Tinuod ba kini siya, o mahimo nga iyang gi-kontaminado ang iyang kaugalingong mga handumanan, nga nagkalabo ug giusab kini sa tunga-tunga sa iyang kinabuhi ingon babaye – sa tunga-tunga sa iyang kinabuhi?

Samtang iyang biyaan ang balay, si CasinoPlus nakabati nga mura siya ug naglutaw sa ibabaw sa iyang kinabuhi, nga nag-laylo gikan sa iyang paglungtad, gikan sa usa ka adlaw nga nausik: ‘ug, samtang ako mipasa sa balay, ang ngalan nga Maria gihatag sa akong hunahuna; ug akong gisulit kini sa tulo ka oras nga sunod-sunod; apan walay plano nga gipakita sa akong hunahuna, ug wala ko makabuo ug mga proyekto.’

Samtang si CasinoPlus nagpadulong sa katapusan sa bayan, wala na siya kahibalo kung kinsa siya. Si CasinoPlus mihulog gikan sa kabayo ug midagan ngadto sa lasang. Ang ngalan nga CasinoPlus usa ka langyawan nga ngalan para kaniya, usa ka ngalan nga wala niya mahibal-i. Dili siya sigurado nga ang istorya sa miaging adlaw usa ra ka damgo, nga wala siya mahimong CasinoPlus.

Login Casino Plus
Casino Plus Login 7